Czas Adwentu to czas oczekiwania na przyjście Zbawiciela na ziemię. Adwent jest pełen symboliki, towarzyszy nam wtedy wieniec adwentowy, Roratka – świeca poświęcona Najświętszej Maryi Pannie, a także Roraty. Roraty to adwentowe msze odprawiane przed wschodem Słońca, podkreślające wyjątkowość tego okresu. Nazwa „roraty” pochodzi od zwyczajowej pieśni na wejście, rozpoczynającej się od słów „Rorate caeli desuper” – „Spuśćcie rosę niebiosa”. Jest to modlitwa proroka Izajasza, błagająca Boga o rychłe przyjście Zbawiciela. Msza roratnia jest mszą wotywną o Najświętszej Maryi Pannie w okresie Adwentu.
Przychodzimy jeszcze po ciemku do kościoła, w ręku trzymając lampiony. Liturgia Mszy Św. w kościele też rozpoczyna się przy zgaszonym świetle. W świątyni panuje całkowity mrok. To symbol oczekiwania na Zbawiciela, który rozświetli mroki naszych grzechów, gdy przyjdzie na ziemię. Podczas Rorat jest też śpiewany hymn Chwała na wysokości. Właśnie wtedy zapalane są światła w kościele.
Jeszcze przed Mszą Św. przybyliśmy do świątyni, by wspólnie chwalić Maryję śpiewając Godzinki ku czci Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny.
W trakcie Mszy Św. poznajemy także bezpośrednie wydarzenia poprzedzające przyjście Zbawiciela na Ziemię. Moment Zwiastowania Maryi, przygotowania do podróży Mędrców ze Wschodu, Narodziny Jana Chrzciciela. Teksty czytają dzieci z klasy III Szkoły Podstawowej, przygotowujące się do pierwszej Spowiedzi i Pierwszej Komunii Św. Śpiew podczas liturgii prowadziła nasza Schola, a pomimo wczesnej pory w Mszy Św. uczestniczyła w niemal pełnym składzie.
Kontynuując tradycję naszych przodków, głównie mieszkańców Kalonki młodzi chłopcy przed kościołem grali na ligawkach. Jest to instrument dęty, używany m.in. w naszych okolicach od co najmniej kilku pokoleń. Ze względu na znaczne odległości pomiędzy wsiami i zabudowaniami wiejskimi, ligawka pozwalała na komunikowanie się z oddalonymi sąsiadami. Instrument ten szczególnie był używany podczas okresu adwentu, gdy gromadzono się na Mszach Świętych zwanych Roratami.
