W dniach 14-15 marca br. w naszej parafii gościliśmy relikwie bł. Rodziny Ulmów. Nasza parafia była jednym z przystanków relikwii męczenników z Markowej, odwiedzających każdą parafię naszej diecezji, a szerzej każdej parafii w naszej Ojczyźnie.
10 września 2023 r. beatyfikowano rodzinę Ulmów. To wielki znak dla Kościoła, dla Polski i dla Świata. Precedens. Po raz pierwszy Kościół uznał heroiczność i wyniósł do Chwały Ołtarzy całą rodzinę: Józefa i Wiktorię oraz ich siedmioro dzieci: Stasię, Basię, Władzia, Frania, Antosia, Marię oraz siódme dziecko. Pierwotnie uważano, że dziecko to było w momencie śmierci nienarodzone, jednak Kościół – na podstawie zeznań świadków męczeńskiej śmierci Ulmów – stwierdził, że w momencie śmierci dziecka widać było główkę i tułów, dlatego nie jest Ono nienarodzone, ale bezimienne – imię dziecka wiadome jest samemu Bogu.
W piątkowe popołudnie, w czasie gdy przychodzimy do kościoła na Drogę Krzyżową relikwie błogosławionej rodziny przybyły do Gocławia. Przekazał je nam ks. dr Tomasz Zadrożny – Proboszcz parafii Matki Bożej Częstochowskiej, który w asyście parafian z Zabieżek przywiózł relikwiarz, wraz z wizerunkiem błogosławionej rodziny i szkatułę z intencjami.
Wyszliśmy im na spotkanie. Byli wśród nas Strażacy OSP w Gocławiu, Panie z Koła Gospodyń, dzieci ze Szkoły, Schola i Ministranci oraz Parafianie wraz z ks. Proboszczem. Relikwiarz wniosły do kościoła dzieci. W tym czasie śpiewaliśmy pieśń, z jakże pięknym przekazem: „Szczęśliwa Rodzino z Markowej; Już niebo raduje się Wami; A Kościół zanosi modlitwę; Wstawiajcie się zawsze za nami!
Po ich powitaniu rozpoczęliśmy nabożeństwo Drogi Krzyżowej. Była to Droga Krzyżowa przebyta z rodziną Ulmów. Poszczególne rozważania Stacji czytały Rodziny naszej parafii. Wymowne było, że w tym czasie relikwiarz trzymali najmniejsi Członkowie każdej z rodzin. Dzieci trzymały z uwagą ten relikwiarz. Można powiedzieć, że dzieci trzymały w rękach niejako relikwie swoich rówieśników, z kolei kolejne stacje Drogi Krzyżowej wraz z ich rozważaniami wpisywały się w kolejne kroki i etapy Męki Jezusa. Wydanie na śmierć…. Odarcie z szat… Śmierć… oraz… Złożenie do grobu…
Co nam chce powiedzieć ta rodzina? Po co peregrynacja tj. szczególna wędrówka relikwii – doczesnych szczątków rodziny z Markowej koło Przemyśla. O co w tym chodzi? Jaka z tego faktu – dla nas Parafian Gocławskich – płynie myśl przewodnia? – o to pytał w kazaniu mszy św. ks. Proboszcz Marek Kujda. W formularzu Mszy Św. Bł. Rodziny Ulmów jako Ewangelię mamy Przypowieść o miłosiernym Samarytaninie… Dlaczego? Bo oni – bł. Ulmowie – mieli w sercu sens tej przypowieści. Co więcej. Ta Przypowieść się na nich wypełniła, Ona – Ta Przypowieść – czytała Ich życie.
Sami Ulmowie tą Przypowieścią żyli. W domu rodziny Ulmów było wiele książek, w tym opowieści biblijne ze Starego i Nowego Testamentu. To właśnie w tej książce – znalezionej w domu Ulmów – znajduje się zaznaczony, podkreślony i posiadający dopisek: „tak” fragment 10 rozdziału Ewangelii Św. Łukasza.
Józef i Wiktoria Ulmowie – bogobojni, przy tym przedsiębiorczy i zaradni mieszkańcy wsi Markowa – wiedzieli na co się decydują i starali się każdego dnia zapewnić jak najlepszy byt swoim dzieciom. Pomimo bezwzględnego zakazu, świadomi konsekwencji – iż w przypadku odnalezienia w ich domu rodzin Żydowskich – mogą ponieść solidarnie śmierć tj. wszyscy zginąć, nie zawahali się podać im dłoni i serca…
Co to oznacza w praktyce? Pomimo czasu wojny przez 14 miesięcy Ulmowie przechowywali w swoim domu ośmioro Żydów. Żydów – którzy tak jak Samarytanie byli przedstawicielami innej religii, a za ich przetrzymywanie groziła przecież w czasie II wojny światowej kara śmierci. Tych bł. Ulmów z Markowej czcimy, Im oddajemy chwałę… Ich prosimy o wstawiennictwo…
Po Mszy Św. był czas na indywidualną adorację. Na koniec dnia odśpiewaliśmy Apel Jasnogórski.
Rano był czas na prywatną adorację, potem na modlitwę na różańcu. Po niej nasze dzieci ze Szkoły Podstawowej zaprezentowały program o tej bł. rodzinie. Potem Anioł Pański, Koronka do Bożego Miłosierdzia… Na Mszy Św. o 16:00 małżonkowie z rodzin naszej parafii odnowili złożoną przed laty przysięgę by, na koniec peregrynacji zawierzyć swoją codzienność Bogu Wszechmocnemu. Gocław był ostatnim przystankiem peregrynacji relikwii w dekanacie osieckim, a po Mszy Św. przedstawiciele parafii odwieźli relikwiarz do parafii w Miastkowie kościelnym.
